Even een stukje over onszelf, Peter en Joke.
In mei 2006 hebben we besloten ons werkende leven en leuke huis in de Randstad op te geven en eens op zoek te gaan naar een ander plekje op de wereld om een poosje door te brengen. Niet omdat we Nederland niet leuk meer vonden, maar gewoon, om eens een heel ander leven te gaan leiden. Na 1,5 jaar reizen hebben we besloten om in Portugal te blijven, speciaal dit stukje van de Alentejo waar we nu zitten had ons hart gestolen.
We hebben nooit het idee gehad om een toeristisch bedrijf te beginnen, dit plan is pas gegroeid toen we hier waren. Dit deel van Portugal was in die tijd nog erg onbekend, terwijl het zo mooi en onbedorven is. We wilden iets unieks maken waarvoor mensen deze kant op zouden komen. En gelukkig bleek dat ons idee aansloeg.
Ondertussen is er veel veranderd, door promotie en door de lange afstandswandelroute de Rota Vicentina is de zuidwest Alentejo veel bekender geworden, maar gelukkig heeft het nog niets van zijn charme verloren! Ook zijn er de afgelopen jaren meer glampings gekomen, we zijn lang niet meer de enige!
Nadat we besloten hadden hier te blijven heeft het nog een paar maanden geduurd voordat we een stukje land hadden gevonden dat helemaal bij ons en bij ons plan paste en nog langer voordat we het het onze konden noemen.
We hebben er een huis laten bouwen van aarde van ons eigen land, en een deel van het terrein schoongemaakt en op de mooiste plekjes een mooie tent neergezet.
Elk jaar proberen we het weer een beetje mooier en completer te maken en ondertussen hebben gezellig gezelschap van 3 gezellige katten en 3 geweldige honden:
Billy is in november 2009 als pup bij ons gekomen en is nu het oudje van de familie
Lara, heel verlegen, heeft in 2017 onze plek de hare gemaakt, na het asiel in Santiago de Cacem
Pirata, doet elke dag zijn ronde over het terrein, in 2018 bij de familie gekomen vanuit het asiel in Odemira.
We spreken ondertussen voldoende portugees om een gesprekje te kunnen voeren en de zakelijke dingen te regelen, maar het blijft een lastige taal als je je niet dagelijks tussen de portugezen bevindt Gelukkig is het een heel aardig en heel geduldig volk, en ze doen altijd hun best om je duidelijk te maken wat ze bedoelen als ze merken dat je het niet begrijpt. Er wordt ook steeds meer engels gesproken maar hier in ons dorp zijn dat nog alleen de paar jongeren en de buitenlanders. In de kustplaatsjes kan je wel bijna overal met engels terecht.
In Nederland was mountainbiken al onze hobby, en dat doen we hier ook nog steeds graag, de mooie routes beginnen nu bij onze deur. Verder zijn we altijd ergens mee bezig, ook in de winters vervelen we ons geen minuut Op zo´n groot terrein, waar je je bedrijf op hebt maar ook je moestuin, boomgaard en natuurlijk je huis, is altijd wat te doen. Nieuwe dingen bouwen, onderhoud, verbeteringen, veranderingen, woekerplanten verwijderen (gif spuiten is niet ons ding) en de gewenste planten verzorgen, snoeien, maaien, dieren verzorgen en aandacht geven, wegonderhoud, de website en marketing en deze lijst kan nog regels-lang aangevuld worden.
We gaan elk jaar nog een weekje of zo naar Nederland, altijd reuze gezellig om iedereen weer te zien en lekker bij te kletsen in een gezellig nederlands café. Maar na een weekje verlangen we echt weer om terug te gaan en aan het werk…
Zijn de reiskriebels dan helemaal verdwenen? We zijn in het verleden 2 keer een jaar op reis geweest en 1 keer drie maanden, naast de gewone vakanties. Soms hebben we nog wel eens plannen om iets te ondernemen, maar aan de andere kant is het leven hier zo fijn, dat we na een weekje op vakantie wel weer terugwillen.
In Nederland was onze agenda altijd vol, speelde ons leven zich grotendeels binnen af en waren we niet veel rustig thuis. dus vakanties en reizen waren iets waar we altijd naar toe leefden. Maar nu leven we hier heel intens in de natuur, veel buiten en veel rustig thuis met onze beestenboel. We hebben internet en smartphones voor het contact met familie en vrienden in Nederland, en we hebben hier ook een gezellige vriendengroep om dingen mee samen te doen. Onze werkagenda is vol, maar biedt wel, zeker in de winter, ruimte voor vrijheid. En in de zomer bepaalt het werk ons ritme, maar dat bestaat voor een groot deel uit buiten bezig zijn en contact met onze gezellige gasten. en speelt zich af op een altijd prachtige plek en meestal onder een blauwe lucht. Het leven is hier eenvoudig en dat bevalt ons wel! Dus vandaar dat de drang om weg te gaan waarschijnlijk niet meer zo aanwezig is .